"Starlight"

Opowiadanie yaoi - Kusatsu Kinshirō x Kinugawa Atsushi

- Nee, Kin-chan... Wierzysz, że jeżeli pomyślisz życzenie, to spadająca gwiazda je spełni?

- Ale z ciebie dzieciak! - zachichotał białowłosy. Jego cichy śmiech był podobny do japońskich dzwoneczków, które wydają śliczny dźwięk podczas delikatnego powiewu wiatru. Dwójka małych chłopców leżała pod potężnym drzewem na zielonej trawie i wpatrywała się w niebo usłane lśniącymi ciałami niebieskimi.

- To czemu tego nie sprawdzimy? Spójrz! - Atsushi wskazał na spadającą gwiazdę, po czym złożył ręce i pomyślał życzenie.

- O co poprosiłeś? - wyszeptał do niego towarzysz, który przez cały czas bacznie przyglądał się koledze.

- Chciałbym być superbohaterem i móc ochraniać świat i ciebie, Kin-chan! - odpowiedział z uśmiechem. Młodzieniec lekko się zarumienił, a następnie spojrzał w niebo. Gdy tylko ujrzał kolejną spadającą gwiazdę, uczynił te same gesty, co wcześniej jego przyjaciel.

- Czego sobie zażyczyłeś?

- Żebyśmy byli zawsze, ZAWSZE razem... - odparł Kusatsu i ścisnął dłoń niebieskowłosego. Okularnik uśmiechnął się jeszcze szerzej i spojrzał w błyszczące, szmaragdowe oczy przyjaciela.

- Baka! To przecież oczywiste! - powiedział, splatając ich dłonie.

***

- Kin-chan! Poczekaj! - zawołał brązowooki za swoim dawnym przyjacielem.

- Nie chcę na ciebie patrzeć! Zostaw mnie! - rzekł białowłosy, nie zatrzymując się, ani nie zwalniając tempa.

- Kin-chan! - chłopak stracił go z zasięgu wzroku. - Kin-chan... Dlaczego? - zmartwił się.

***

Nastało południe. Za oknem w szkolnej sali słońce kierowało się ku zachodowi. Chłopak o krótkich, białych włosach i zielonych oczach siedział w kącie szlochając cicho. Bardzo cierpiał z powodu rozstania z jego najlepszym i najbliższym przyjacielem. Czuł się zdradzony oraz skrzywdzony. Przytulił drżące kolana do swojej piersi. Dlaczego to zrobił? Dlaczego wybrał innego? W czym jestem od niego gorszy? Yufuin... Zapłacisz mi za to! - myślał, zaciskając dłonie w pięści. Następnie wytarł mokre policzki rękawem marynarki szkolnego mundurka. Nie chciał, a raczej nie mógł wrócić do domu w takim roztrzęsionym stanie. Musiał się jakoś uspokoić oraz pozbierać myśli, chociaż łzy nie przestawały się nagromadzać...

- At-chan... Nie zostawiaj mnie... - wyszeptał cicho, chowając twarz w dłonie.

- Tutaj jesteś! - nagle usłyszał znajomy głos. Uniósł wzrok na przyjaciela, który widząc jego zapłakaną buzię znacząco posmutniał. - Kin-chan? Co się stało? Ty płaczesz...?

- Odejdź! - zawołał, odwracając się do niego tyłem.

- Kin-chan! Dlaczego tak mówisz?! Co ja ci takiego zrobiłem?! - zapytał z wyczuwalną desperacją w głosie.

- Jak możesz jeszcze pytać?! Nienawidzę cię!! - wykrzyczał i skulił się jeszcze bardziej.

- Kinshirou... - nastała długa cisza. Białowłosy po dłuższej chwili stwierdził, że jego nowy wróg odszedł. Nic bardziej mylnego... Gdy podniósł głowę, napotkał piękne, czekoladowe oczęta.

- Atsu-

- Kinshirou! - wypowiedział pewnie imię przyjaciela i przytulił go do siebie. Kusatsu w pierwszych sekundach dał się ponieść chwili, jednak trwało to jedynie parę sekund. Odsunął ramiona chłopaka od swojego ciała.

- Nie! Przestań! - zawołał ze łzami w oczach. Niebieskowłosy strącił dłonie towarzysza i na nowo do niego przywarł. Kinshirou nie miał siły na walkę z Atsushim. Był słaby i zmęczony po ostatniej nieprzespanej nocy. W kółko śnił mu się ten sam koszmar. Widział jak Yufuin odchodzi razem z jego przyjacielem, a on woła Kinugawę... Bezskutecznie. Kinshirou wczepił swoje palce w materiał mundurka chłopaka. - Czemu...? Dlaczego mi to robisz?! Nie widzisz jak przez ciebie cierpię?! - wykrzyczał mu w pierś.

- Nie chcę żebyś przeze mnie cierpiał. Jesteś dla mnie zbyt ważny...

- Jak bardzo?

- Eh? - zdziwił się Atsushi i spojrzał w lśniące oczy chłopaka.

- Jeżeli jestem dla ciebie taki ważny... Udowodnij to! Nie mam pewności...! - zawołał z nutą sarkazmu. Okularnik nie dał przyjacielowi dokończyć zdania. Wsunął swoje palce w jedwabiste włosy zielonookiego i zamknął przestrzeń między nimi dotykając swoimi wargami ust Kusatsu. - C-C-Co ty robisz?!- zawołał, gdy odsunął się od towarzysza. Jego policzki oblały się krwawym rumieńcem, a serce zaczęło bić zdecydowanie za szybko.

- Przecież miałem ci udowodnić...

- Ale nie w taki sposób! - warknął oburzony Kinshirou, zasłaniając swoje usta dłonią.

- Nie lubisz mnie, Kin-chan?

- T-To nie...! Po prostu mnie zaskoczyłeś... A poza tym, tak się nie robi...! Jesteśmy facetami i przyjaciółmi i...!

- Przecież nie musisz mi jeszcze odpowiadać. Mogę jeszcze trochę zaczekać, ale nie zniosę faktu, że dalej się na mnie gniewasz - oznajmił ze spokojem.

- Atsushi...

- Późno się zrobiło... Spotkamy się dzisiaj w naszym miejscu? - zapytał, powoli wstając. Kinshirou jedynie kiwnął w odpowiedzi. Niebieskowłosy posłał mu swój przyjazny uśmiech, po czym wyszedł z sali.

***

- Konbanwa, Kin-chan~! - przywitał się brązowooki, siadając obok Kusatsu.

- Spóźniłeś się, Atsushi! - warknął na niego.

- Gomen, gomen... Musiałem pomóc w czymś mojej mamie, ale jestem już caaały twój! - odpowiedział z uśmiechem. Kinshirou odwrócił od niego wzrok z rumieńcem na policzkach. - Nee... Kin-chan, chcesz poszukać spadającą gwiazdę? - zaproponował, wpatrując się w kolegę.

- Ale moje życzenie się już spełniło...

- To może tym razem poprosisz o coś ode mnie?

- Eh? - chłopak spojrzał w duże, czekoladowe oczy.

- N-No... Dobrze. W takim razie j-ja też spełnię jedno twoje życzenie... - postanowił Kinshirou z jeszcze ciemniejszą barwą na policzkach.

- Eh? Naprawdę?! - ucieszył się Atsushi.

- Jestem gotowy! Proś o co tylko chcesz! - zawołał w gotowości. Przyjaciel spojrzał na niego nieśmiało.

- N-No więc... Chcę... Żebyś powiedział co do mnie czu-czujesz... - zaczął speszony.

- LOVE! - roześmiał się chłopak.

- Bez żartów! Mów prawdę! - zawołał zawstydzony.

- Ale to prawda, Kin-chan. Jestem w tobie zakochany! - powiedział poważniej. Kinshirou poczuł jak coś rozlewa mu się w piersi. Cały był przepełniony niebiańskim i przyjemnym uczuciem. Po raz pierwszy w życiu doświadczył czegoś takiego, jednak wiedział dokładnie, co to za tajemnicze uczucie... - Kin-chan... Mogę teraz poprosić o moje życzenie? - zapytał, sięgając po jego dłoń. Przez cały czas nie spuszczali z siebie wzroku. Białowłosy kiwnął twierdząco. - Bardzo chciałbym cię teraz pocałować... Mogę? - poprosił, zbliżając się do niego bliżej. Kinshirou w odpowiedzi przymknął swoje powieki. Chwilę później poczuł delikatny dotyk miękkich i ciepłych warg na ustach, a nad ich głowami zamigotała kolejna spadająca gwiazda...

*****

Ohayo! ;*

Kolejny one-shot yaoi xD Nie wiem co się ze mną dzieje o_O Mam nadzieję, że lubicie moje różnopairingowe shoty ;) Chociaż wiem, że wyczekujecie Lost'a... Jeszcze trochę cierpliwości! Rozdział już prawie gotowy! :D

Co do opowiadania - Oglądałam przedostatni odcinek ,,Binan Koukou Chikyuu Bouei-bu LOVE!" i spodobał mi się tam pairing AtsushixKinshirou (zwłaszcza Kin-chan, któremu głos podkłada mój mąż ^^). Scena, kiedy chłopcy leżeli razem na trawie i trzymali się za ręce wypatrując spadających gwiazd... Moje serce odleciało do świata yaoi :D I tak oto powstało to słodkie opowiadanko.

Nic więcej do dodania nie mam. Mam nadzieję, że one-shot umilił Wam dzień choć odrobinę ^^

Joleen :*