Drunk in love II

Opowiadanie yaoi - Akashi Seijūrō x Furihata Kōki 

Dochodziła osiemnasta. Mężczyźni próbowali znaleźć jakiekolwiek wyjście lub coś do skontaktowania się z władzami. Porażka. Jedna, wielka porażka. Dodatkowo nie mieli też żadnych ubrań. Szafa w sypialni również była pusta, więc czerwonowłosy cały dzień chodził jedynie w białych bokserkach. Koukiemu nie ułatwiało to skupienia... Ani odrobinę.

- Pamiętasz coś ze wczoraj?

- Byłem w biurze do późna. Potem wkurzyli mnie moi bezmózgowi pracownicy, których naturalnie zwolniłem. Następnie spotkałem się z powiernikiem właściciela jednej firmy, z którą podpisaliśmy ważny kontrakt. Od poniedziałku mam zacząć rządzić w nowym biurze. Po pracy udałem się do baru mojego znajomego. Rzadko tam bywam, ale miałem ochotę się czegoś napić - opowiedział ze spokojem. Furihata usiłował patrzeć mu w twarz, kiedy mówił. Nie na tors. Nie. Na. Tors. Nie na… Kurna! - oczy bruneta omiotły szybko seksowne ciało czerwonowłosego.

- A ty? - Kouki spojrzał w dwukolorowe tęczówki. Mam nadzieję, że nic nie zauważył… - pomyślał w duchu.

- E-Etto... Emm... Ach! Ja? No więc, wczoraj wieczorem także byłem w pracy. Dużo papierkowej roboty, jak zawsze. Dodatkowo szef na wszystkich się darł. Wydawał się jakiś nieswój... Jakoś po dwunastej w nocy wyszedłem z biura i później dotarłem do tego baru na dole... - Tylko czemu? Przecież nie mieszkam w tej okolicy... - zastanawiał się.

- Ciekawe. Oboje pracujemy w dużych firmach i oboje postanowiliśmy wpaść do tego samego baru, o podobnej porze. Dlaczego? To nie może być przypadek... - rzekł mężczyzna. - Znamy się? - zapytał po chwili.

- Nie sądzę. W ogóle cię nie kojarzę... - powiedział zmieszany Kouki. Zaczęli mierzyć się wzrokiem. Na policzkach Furihaty pojawił się krwawy rumieniec, a następnie szatyn spuścił wzrok. - Może tu są jakieś ukryte kamery? Albo ktoś nas wkręca?

- Albo się mści - dodał mężczyzna, splatając swoje dłonie oraz nie spuszczając oczu z towarzysza.

- Masz na myśli tych ludzi, których zwolniłeś? - zgadł szatyn.

- Możliwe. Poza nimi mam innych wrogów. Znacznie gorszych. Taki fach. Tylko niby czemu mieliby cię w to mieszać...?

- A-A czym się zajmujesz?

- Jestem szefem mafii - odparł nieznajomy.

- Gówno prawda! - prychnął brązowooki.

- Wyrażaj się. Tak naprawdę jestem szefem w pewnym biurze. Rodzinny interes można by rzec. A ty?

- Podobnie, ale mam niższą funkcję. Mianowicie, asystent szefa - oznajmił z dumą brunet.

- Jakoś mnie to nie dziwi... - rzekł sarkastycznie czerwonowłosy, wyciągając się wygodnie na kanapie. - Zgłodniałem. Może zrobimy jakąś romantyczną kolację?

- Zgadzam się... Tylko proszę, nie romantyczną.

- Spaliśmy ze sobą. To chyba będzie oznaczało randkę. Czyż nie? - poprawił go.

- To nie... Co?! Skąd ta pewność, że ze sobą spaliśmy?! - zawołał zarumieniony po czubki uszu.

- To może wyjaśnisz mi, czemu rankiem świeciłeś przede mną swoim gołym tyłkiem? - posłał mu zadziorny uśmiech czerwonowłosy i zwrócił się w stronę kuchni. Kso... Sam chciałbym to wiedzieć! - pomyślał Furihata, podchodząc do niego.

- Obierz warzywa. Są na dole w lodówce, a ja wykombinuję jakieś kanapki i herbatę.- Pracowali w ciszy. Słychać było jedynie odgłosy krojonych warzyw oraz gotującego się czajnika. Po jakimś czasie mężczyźni usiedli razem na stołkach przy wysepce z blatów i zaczęli jeść.

- Mmm! Pyszne!- zawołał zaskoczony Kouki.

- To zwykłe kanapki.- mruknął towarzysz obok.

- Może i tak, ale naprawdę mi smakują!- powiedział Furihata zwracając się w stronę nieznajomego. Czerwonowłosy uśmiechnął się przyjaźnie do bruneta. Kouki poczuł jak serce zaczyna wyrywać mu się z piersi. Resztę posiłku zjedli w ciszy. Potem obejrzeli razem program o gotowaniu oraz lokalne wiadomości. Po dziesiątej postanowili położyć się spać. Wtedy pojawił się problem...

- Jedno łóżko.- zauważył Kouki wchodząc do sypialni, w której znajdowały się: jasna szafa ze złoceniami, podwójne łoże z etażerkami po obu stronach oraz zwierciadło w kącie przy balkonie.

- Jakiś problem?- zapytał nieznajomy stając tuż obok szatyna.

- Przecież nie możemy ze sobą spać! Pójdę na kanapę...- powiedział Furihata i zaczął się wycofywać, dopóki nie poczuł szczupłych oraz długich palców, które oplotły jego nadgarstek.

- P-Puść...

- Nie wygłupiaj się. Spaliśmy razem na podłodze.

- M-Może i tak! A-Ale... Tym razem jesteśmy trzeźwi!- powiedział szatyn ukrywając krwisty rumieniec na policzkach.

- A ja cały czas czuję się jak na haju. Może to twoja zasługa...?- czerwonowłosy podchodził coraz bliżej bruneta. W jego oczach kryło się coś tajemniczego oraz niesamowicie zmysłowego...

- Nie-Nie podchodź...!- zawołał zawstydzony Kouki. W pewnym momencie zderzył się plecami ze ścianą sypialni. Nie miał już jak uciec...

- Nie walcz z tym. Wiem, że tego chcesz. Cały dzień lustrujesz mnie wzrokiem. Myślałeś, że nie zauważę?- powiedział dotykając palcami jego nagiego uda.

- To nie tak... Ja...- plątał się Furihata. Czuł iskry, tam gdzie mężczyzna go dotykał.

- Nie próbuj kłamać. Odpowiedz mi. Szczerze.- rzekł muskając nosem szyję bruneta. Ciało Koukiego przeszedł przyjemny dreszcz.

- A-A jeśli tak, t-to co...?- bąknął wdychając słodki zapach jego ciała.

- Sprawię, że znajdziesz się ze mną w niebie.- wyszeptał podgryzając płatek ucha brązowookiego. Z ust szatyna wydobył się zduszony jęk.

- Więc jak będzie?- zapytał czerwonowłosy składając drobne pocałunki na jego żuchwie.

- Tak... Chcę...- wyszeptał wbrew zdrowemu rozsądkowi.

- Czego chcesz?- wyszeptał przy drżących ustach bruneta.

- Ciebie.- odpowiedział speszony Kouki, po czym jego wargi zostały pojmane w lubieżnym pocałunku. Mężczyzna w jednej chwili zdjął z ramion brązowookiego czarny polar i popchnął go na łóżko. Później zaczął badać językiem każdy centymetr ciała Koukiego.

- A-Ah!- jęknął głośno szatyn, gdy czerwonowłosy zszedł ustami niżej…

- Ngh! N-Nie! Aaa...- mężczyzna w pewnej chwili wsadził dwa palce w jego wejście.

- Boli?- zapytał opiekuńczo nieznajomy. Kouki pokręcił głową i w odpowiedzi poruszył biodrami.

- Dobrze. Bardzo dobrze...- szepnął oraz zaczął całować rozwarte usta kochanka dopóki nie był w pełni gotowy.

- Jesteś niemożliwy... Nie dziwię się, że cię wybrałem.- uśmiechnął się seksownie nieznajomy.

- Proszę... Ja... Już...!- błagał Kouki.

- Cierpliwości. Musisz nauczyć się posłuszeństwa.- powiedział czerwonowłosy wsadzając swoje palce jeszcze głębiej. Brunet krzyknął i wczepił swoje palce w pościel.

- P-Proszę... Zrób coś! Zaraz oszaleję...!- Furihata czuł narastającą frustrację.

- Jeszcze chwila.- szepnął wgryzając się w ramię bruneta. Kouki musiał coś zrobić. Jeszcze ułamek sekundy i mężczyzna go złamie...

- Proszę...! S-S... Seijuurou!!- zawołał nieświadomie. Akashi zaprzestał swoich czynności i spojrzał na Furihatę najpierw ze zdziwioną miną. Później na jego ustach pojawił się triumfalny uśmiech.

- Grzeczny... Kouki.- wyszeptał mu wprost do ucha i pogłaskał po czekoladowych włosach. Następnie Akashi wszedł w niego cały.

- T-Tak...!- jęknął szatyn oplatając nogami jego biodra, aby znajdował się jeszcze bliżej. Przez cały czas nie odrywali od siebie spragnionych, wilgotnych ust. Seijuurou poruszał się coraz pewniej i szybciej, aż w pewnej chwili poczuli, że byli już blisko...

- S-Sei... Mhmm...- wymruczał w jego usta Furihata informując czerwonowłosego o stanie w jakim się znajdował.

- K-Kouki...- Akashi wbił palce w biodra kochanka.

- S-Seii…!!- jęknął brunet dochodząc.

- Możesz dojść, Kouki.- pozwolił mu mężczyzna. Po chwili oboje znaleźli się w „niebie”, które wcześniej zasugerował czerwonowłosy.

- Seijuurou...- szepnął Furihata wtulając się w ciało Akashiego, który nie wypuszczał go z romantycznego uścisku.

- Mój... Tylko mój... Kouki.- powtarzał Seijuurou składając pocałunki na twarzy bruneta. Niedługo później usnęli razem w swoich objęciach...

*****

Witajcie!~

Akashi uwodzi mojego małego Koukiego i... 

- Niby kiedy, kto i kogo uwiódł? - słyszę zirytowany głos. Odwracam się powoli. W drzwiach stoi czerwonowłosy w stroju Teiko.

- A-Akashi-sama! Myślałam, że już się nie pojawisz! - mówię uradowana jego obecnością.

- Jak to? A co to przed chwilą było?! Kouki chciał iść przecież spać na kanapie!

- Nieprawda. Od początku chciał spać ze mną w łóżku.

- Skąd ta pewność?

- Znam go lepiej niż ty.

- No i znacznie głębiej... - powstrzymuję śmiech.

- Żebyś wiedziała. No, to kiedy będzie kolejna część? - pyta zaciekawiony, siadając tuż obok mnie.

- Kiedy będę miała czas żeby ją poprawić i zły pan Internet mi na to pozwoli.

- Wiec... bierz się do roboty! - w czerwonych oczach pojawiają się niebezpieczne płomyki.

- J-Ja... Tak jest!! - salutuję i biorę laptopa w ręce.

Joleen :*