N7 week #3 Just a shower

Opowiadanie yuri - Jack/Subject Zero x Miranda Lawson

Miranda odkręciła kurek, a po jej nagim, seksownym ciele zaczęły spływać krople gorącej wody. Powinna była się cieszyć, a zamiast tego czuła się zmęczona i wypalona. Po co przyjechała na Normandię? Sprawdzić, jak układa się Shepardowi? Czy może żeby jeszcze bardziej się pogrążyć? Myślała, że kilka miesięcy temu doszło między nimi do czegoś głębszego, bardziej intymnego, że już na zawsze pozostanie przy jej boku... Myliła się. Była ślepa. Dopiero tamtego wieczoru zobaczyła to, czego wcześniej nie zdążyła zauważyć. John był zakochany. Zakochany w kimś innym niż ona. Otóż stary druh Kaidan wrócił do łask i nie miał najmniejszego zamiaru ustępować nikomu swojego wygodnego miejsca. Parszywy gnojek...
 Kiedy spytała komandora, czy nadal jest częścią jego planu, odparł, iż muszą skupić się na wojnie. Było jej ciężko, ale potrafiła to zrozumieć. Nie spodziewała się jednak, że chciał ją po prostu zbyć dla innego. Pieprzony kłamca. Od samego początku planował się tylko zabawić jej kosztem. Jak zresztą wszyscy. Ojciec, Jacob, Shepard... Ile jeszcze mężczyzn zamierzało ją w przyszłości skrzywdzić?
Po bladych policzkach oprócz wody zaczęły spływać również słone łzy. Czy tak trudno... jest mnie pokochać? - pomyślała, wpatrując się w uciekające po szybie strumienie.
Z rozmyślenia wyrwał ją dźwięk rozsuwanych drzwi od prysznica.
- Co do-?! - przed jej oczami stanęła naga Jack ze zdziwioną miną.
- Cheerliderka?
- Jack! Wyłaź do cholery! - zawołała oburzona, próbując zakryć się rękoma.
- Chyba śnisz! Właśnie wróciłam z baru, gdzie jakiś typ wylał na mnie drinka, a nie zamierzam się kłaść, cuchnąc wódką! Dobrze, że był ze mną Prangley, bo nie ręczyłabym za siebie...
- Nie obchodzi mnie to! Idź znaleźć sobie inną łazienkę!
- Czasami się zastanawiam, czy tatuś nie zapomniał zrobić z ciebie blondyny? - parsknęła. - Ten niewyżyty chomik Sheparda jakimś sposobem przegryzł rury kanalizacyjne i została czynna tylko jedna łazienka. Zapomniałaś o tym, niedoszła blondi?
- N-No tak... - kobieta uciekła na chwilę wzrokiem w bok. - W każdym razie, wyjdź i poczekaj na swoją kolej!
- I tak jestem już mokra, a wstydzić się nie mam czego, więc zostaję. Jakoś się pomieścimy - oznajmiła, zasuwając za sobą drzwi. - Możesz odwrócić się do mnie tym swoim okrągłym tyłkiem. Nie robi mi to. To przecież tylko prysznic - Tylko prysznic... - powtórzyła w myślach Miranda, a następnie, zgodnie z propozycją Jack, zwróciła się do ściany i zaczęła namydlać swoje włosy szamponem w kompletnej ciszy. W pewnym momencie usłyszała ciche westchnienie.
- Skoro już tu jesteś to chociaż niech będę miała z ciebie jakiś pożytek - odezwała się niespodziewanie brązowooka. - Umyj mi plecy - rozkazała, podając towarzyszce żółtą gąbkę.
Biotyczka nie miała siły ani ochoty na kolejne kłótnie. Nie dzisiaj... Dlatego pokornie odwróciła się w jej stronę, wzięła gąbkę i zaczęła dokładnie szorować wytatuowane plecy. Podczas tej czynności, jej uwagę przykuł pewien tatuaż, znajdujący się na lewej łopatce. Przedstawiał dwa ptaki ukazane w locie, trzymające w dzióbkach ozdobną wstążkę.
- Co to za tatuaż? - odważyła się zapytać.
- Który, księżniczko? Jak widzisz, nie próżnowałam - odparła cynicznie.
- Ten z ptakami...
- Aaa... - Jack na chwilę umilkła. - Zrobiłam go parę miesięcy temu. To miał być symbol mojego wyzwolenia od Cerberusa, wspomnień, ubiegłego życia...
- Wygląda na niedokończony... - stwierdziła po ponownemu, tym razem dokładniejszemu przyjrzeniu mu się.
- Sama jesteś niedokończona! - warknęła zirytowana. - To moje specjalne miejsce!
- Na co?
- Na imię!
- Czyje? - dopytywała dalej.
- Wścibska dziewucha... - mruknęła pod nosem, po czym westchnęła ciężko. - Kiedyś... miało należeć do osoby, z którą spędzę resztę mojego nowego, lepszego życia, ale... jedna zmarła, a druga... Okazało się, że nie odwzajemnia moich uczuć - wyznała smutno. Znam to uczucie aż zbyt dobrze... - na moment powróciła myślami do ukochanego, który ją zranił.
Miranda nieświadomie zaczęła kreślić palcem wskazującym na wolnej powierzchni na wstążce swoje własne imię. Kiedy skończyła, zauważyła jak Jack się spięła, lecz dopiero, gdy spojrzała w jej zszokowane, orzechowe oczy, zrozumiała, co takiego zrobiła.
- Jack, to nie-! - nie mogła dokończyć, ponieważ biotyczka zamknęła jej usta swoimi. To było dla niej coś zupełnie nowego. Niezwykła miękkość warg, przyjemnie drażniący dotyk, zaborczość, a zarazem niezwykła delikatność...
Kobieta bez ostrzeżenia przyparła ją do ściany, a jej nadgarstki złączyła i przyszpiliła ręką ponad jej głowę. - Ja-Jack... - westchnęła, kiedy szatynka zaczęła błądzić językiem po jej wrażliwej skórze na szyi oraz schodziła coraz niżej i niżej, aż swoją główną uwagę poświęciła jej jędrnym piersiom. - N-Nie... przestań... Jack...! - próbowała powstrzymać swoje jęki rozkoszy.
- Jesteś mało przekonywująca, Miri... Musisz się bardziej postarać - odparła z bezwstydnym uśmiechem, wsuwając kolano między jej smukłe nogi.
- Ah! - zawołała, gdy przez całe jej ciało przebiegł dreszcz podniecenia i czystej ekstazy.
- Nie musisz traktować tego na poważnie... - wyszeptała w hebanowe, mokre włosy, które przyklejały się do jej zarumienionych ramion oraz pleców. - Wystarczy, że poddasz się chwili.
- Nie wiem, co mam zrobić. Ja... jeszcze nigdy nie-
- Nie musisz nic robić - przerwała jej, muskając płatek jej ucha zębami. - Wszystkim się zajmę - zapewniła, a następnie puściła jej ręce wolno i przywarła do niej ustami na nowo, jednak tym razem postanowiła użyć swojego zręcznego języka. Jedna dłoń Jack spoczęła na piersi Mirandy, a druga pobudzała jej uśpione zmysły, pomiędzy udami...
- Och, Jack...! - załkała w pewnym momencie, czując zbliżające się uczucie spełnienia.
- Miranda... - wypowiedziała lekko zachrypniętym głosem, pełnym namiętności i pragnienia. Niebieskooka objęła ją prędko za szyję i wbiła paznokcie w jej nagie łopatki. Następnie wydała głośny jęk pełen satysfakcji i wtuliła się w ramiona kochanki.
- Wow... To było, to znaczy, ty byłaś... - ciemnowłosa bez słowa przyciągnęła ją do siebie i pocałowała, a brunetka bez zastanowienia przymknęła powieki i odwzajemniła miłą pieszczotę.
Po pewnym czasie obie wyszły z kabiny i zaczęły wycierać się ręcznikami.
- Musimy to kiedyś powtórzyć - powiedziała zalotnym tonem Jack i cmoknęła ją w policzek. Może przez te wszystkie lata Miranda się myliła? Może nie potrzebowała kolejnego mężczyzny, lecz... jednej, szalonej biotyczki z mroczną przeszłością?
- Zdecydowanie - odpowiedziała z pewnym siebie uśmiechem.

*****

No witam! :D


Moje pierwsze yuri!! >///.///< Jejku, ale jestem podjarana/zawstydzona!

Ten szocik dedykuję całemu, męskiemu gronie czytających oraz wszystkim fanom yuri i Jackand'y! jeżeli takowi istnieją ;_; :3

Nie wiem, czy nie dałam ciała z tym całym smut'em, no ale cóż... pierwsze yuri za płoty ;)(najważniejsze, że kosmiczny chomik Shepa przegryzł rury x,D)

Jutro ponowne spotkanie z... Tali oraz Archaniołem! ;D Ktoś tu się zakochał~ ^^

PS Dla zainteresowanych znalazłam genialny/seksowny/feelsowy filmik z pairingiem Jack x Miranda, który należy do mojej listy ulubionych był też poniekąd moją inspiracją ^-^ *KLIK*

PPS Czy Jack Wam kogoś nie przypomina? ^^ Bo mi strasznie kojarzy się z Levim... Mrrrau! ;P


Joleen :*