Rozdział XXIX

„Lost in the Darkness”                           UWAGA+16!!!

- I jak było w szkole?- zapytał mnie Levi w drodze do posiadłości.
- D-Dobrze...- Cholera. Nie mogę się uspokoić.- czułem jak policzki mnie wręcz palą, a serce bije zdecydowanie zbyt szybko. W mojej głowie cały czas powtarzało się niczym zdarta płyta zdanie ciemnowłosego z tamtego poranka. Wieczorem... W końcu odwiedzę pokój Rivaille... i może my... razem...
- Słyszysz?- zamrugałem i spojrzałem na kierowcę wpatrującego się we mnie z wyczekiwaniem.
- Przepraszam. Może pan powtórzyć?- poprosiłem. Mężczyzna przez chwilę milczał, a następnie zbliżył się do mnie i pociągnął lekko za moją dolną wargę zębami. Zadrżałem czując ciepło rozlewające się po całym moim wnętrzu. Pragnąłem jego dotyku, bliskości... Byłem pewien, że gdyby kazał mi rozstawić nogi na tylnych siedzeniach, uczyniłbym to bez najmniejszego wahania... Niestety, gdy tylko światła zmieniły się na zielone, Levi wrócił do prowadzenia pojazdu.
- Pytałem, czy pani oddała wam już testy z łaciny.- odezwał się czarnowłosy. Przełknąłem ślinę i przymknąłem powieki. Opanuj się do cholery! Pierwszy raz tak bardzo odczuwałem jego obecność w ten specyficzny sposób. Moje myśli stały się chaotyczne, a ciało pragnęło uwagi... Musiałem się powstrzymać. Co pomyślałby Levi?
- Wyniki będą pojutrze. Wszyscy nauczyciele muszą posprawdzać prace do weekendu...- odpowiedziałem modląc się w duch, żeby mój głos wydawał się jak najbardziej normalny.
- Dlaczego?
- W sobotę będzie zorganizowane jakieś przyjęcie z okazji rocznicy założenia szkoły... Nazwali to balem jesiennym.- oznajmiłem.
- Rozumiem. Zapisałeś się już?
- Eh?- zdziwiłem się i zerknąłem na ciemnowłosego.
- O co chodzi? Nie chcesz iść?- zapytał wprost.
- To nie tak...- mruknąłem ciszej i zwróciłem wzrok za okno. Słońce oczywiście nie pojawiło się na dłużej. Nad całym miastem, niebo zdążyły już opanować burzowe chmury. Czy to jakiś znak?
- Chodzi o tą blondynkę?- zgadł Rivaille.
- Nie chcę jej oszukiwać, nie zasługuje na to... Myślałem żeby porozmawiać z nią po balu, aby nie robić zbędnego zamieszania...
- Jesteś pewien? Przypomnę, że nasze obecne relacje nie kwalifikują się do tak zwanego "związku".- powiedział oschle Levi.
- W taki razie do czego?- spojrzałem na niego z wyrzutem.
- Dowiesz się wieczorem.- odparł tajemniczo, a mnie ponownie opanowały mieszane uczucia. Dojechaliśmy na miejsce w ciszy. Następnie weszliśmy do domu, w holu zaczęliśmy zdejmować buty oraz płaszcze. Zupełnie nie wiedziałem jak się zachować. Moje myśli stały się splątanym czarnymi nićmi kłębkiem...
- Masz jutro jakiś test? Projekt? Jakąś inną przeszkodę, żebym nie mógł cię teraz zaciągnąć do łóżka?- odezwał się zupełnie innym głosem niż zwykle Rivaille. Zgłodniałym, spragnionym, dorosłym... Nogi prawie się pode mną ugięły.
- N-Nie...- mój głos za to zabrzmiał niczym pisk wystraszonego zajączka, który spotkał na swojej drodze do lasu dzikiego, czarnego wilka z kobaltowymi oczami.
- Za mną.- wydał rozkaz i ruszył w stronę schodów. Przełknąłem głośno ślinę. Chwiejnym krokiem udałem się za nim. Nie zauważyłem, kiedy stanęliśmy przed drzwiami z ciemnego drewna. Levi wyciągnął niewielki, srebrny kluczyk z tylnej kieszeni spodni i wsadził go do zamka. Moje ciało przeszedł dreszcz.
- Kiedy tutaj wejdziesz... nie będzie odwrotu. Rozumiesz, Eren?- spojrzał mi badawczo w oczy. Czy na pewno tego właśnie chciałem? Miałem jeszcze możliwość... Okazję powrotu do "normalnego" życia nastolatka Erena Jeagera, który miał śliczną dziewczynę, tajemniczego opiekuna, porządną szkołę i kumpli. Pilnie się uczył, nie robił zbędnych problemów oraz starał się zapomnieć o nękającym go uczuciu do czarnowłosego... Tylko sęk w tym, że tej "normalności" prawdziwie nie zaznałem nigdy, a jedyny fakt którego nigdy nie byłem bardziej pewny, to taki, że kochałem Rivaille całą swoją duszą...
Napełniony odwagą i determinacją, kiwnąłem twierdząco do mężczyzny. Chciałem pokazać mu swój upór oraz przekonać, że zależy mi na nim bardziej niż sobie to wyobrażał. Levi zmrużył leniwie oczy i przekręcił klucz. Po chwili drzwi uchyliły się z piskiem. Świeże, nieznane mi dotąd powietrze oraz zapach napełniły moje płuca. W głębi pokoju dostrzegłem jedynie mrok, ale gdy postawiłem parę kroków naprzód widok zaczął się powoli układać. Pokój mężczyzny nie był ani mały, ani ogromny. Ściany pokryte zostały ciemnobeżową tapetą ze wzorami. Z białego sufitu zwisał nowoczesnym żyrandol z pięcioma żarówkami w przezroczystych kloszach. Na podłodze leżał miękki, bordowy dywan. Trzy duże okna naprzeciwko drzwi, udekorowane podwiązanymi kotarami w kolorze zaschłej krwi, wychodziły idealnie na morowe jezioro. Pod oknem znajdowały się dwa fotele obrócone w stronę okien oraz drewniany stoliczek. Po lewej stronie stało biurko pokaźnych rozmiarów, a nad nim wisiała tablica korkowa z przyczepionymi karteczkami oraz czarno-białymi zdjęciami. Kącik pracy? Po prawej znajdowało się królewskie łoże z jasnym baldachimem, czarną, satynową pościelą i wieloma poduszkami w różnych odcieniach bieli. Po jednej stronie mebla stała etażerka, a po drugiej (bliżej drzwi) niewielka, drewniana komoda na ubrania. Najbardziej jednak moją uwagę skupiła spora wnęka w ścianach, w lewym kącie pokoju. W odosobnionym pomieszczeniu znajdował się prawdziwy, czarny fortepian.
- Nie wiedziałem, że pan gra...- podszedłem do instrumentu. Okazało się, że to nie było wszystko. Na większym pianinie stały dwie ramki do zdjęć. Pierwsza fotografia, w srebrnej ramce ukazywała troje młodych ludzi. Dwóch mężczyzn, jednym z nich był oczywiście Levi, oraz dziewczynę. Chłopak obok Rivaille był blondynem o niebieskich oczach, ubranym w brązowy sweter w pionowe paski. Natomiast dziewczyna miała krótkie, rude włosy z grzywką, spięte w dwa kucyki oraz duże, orzechowe oczy. Nosiła białą koszulę i szarą kamizelkę. Dwójka nieznajomych szczerze uśmiechała się do obiektywu. Mimo tego, że czarnowłosy jako jedyny się nie uśmiechał, czułem bijącą od niego ciepłą aurę. Drugie zdjęcie, w złotej ramce, wyglądało na wiele starsze. Przedstawiało ciemnowłosą kobietę w białej, koronkowej sukni, rękawiczkach oraz parasolce w dłoni. Tło zdjęcia wskazywało na to, że zostało ono zrobione w jakimś specjalnym studio. Wyglądała niesamowicie podobnie do Rivaille. Miała takie same oczy oraz rysy. Wyraz jej twarzy był poważny lub też surowy. Czyżby... matka?- przeszło mi przez myśl. Wtedy zdałem sobie sprawę, jak mało wiem o Levim. Nie miałem bladego pojęcia, czy ma rodzinę, skąd pochodził, ani jakie miał nazwisko...
- Kim są ci ludzie?- odważyłem się zapytać. Mężczyzna podszedł do mnie i zerknął na zdjęcia.
- Czy to ważne?- mruknął oraz przejechał dłonią po moich plecach.
- Po prostu jestem ciekaw...- odpowiedziałem przyglądając się nieznanym mi postaciom.
- Chciałbym wiedzieć o panu wszystko...- wyjawiłem szeptem.
- W tym pokoju nie musisz zwracać się do mnie per "pan".- rzekł i dotknął dłonią mojego policzka, po czym zjechał palcami niżej. Złapał za mój podbródek. Spojrzałem mu niepewnie w oczy. Znowu były ciemniejsze niż zwykle. Zamglone...
- Chodź do mnie, Eren.- wymruczał, a następnie złączył nasze usta w długim pocałunku. Po raz pierwszy zdecydował się użyć języka. Nogi miałem jak z waty. Czułem ciepło jego ust oraz dłoni, które zwinnie zdejmowały ze mnie kolejne warstwy ubrania, dopóki nie zostałem w samej bieliźnie. Drżącymi dłońmi złapałem za koniec jego swetra.
- Mam to zdjąć... - pochylił się do mojego ucha.
-... czy raczej sam wolisz to zrobić?- dokończył podgryzając jego płatek. Jęknąłem cicho i nieco uniosłem ubranie do góry. Wyczułem ciepły oddech Leviego na szyi. Uśmiecha się?- pomyślałem podciągając golf. Czarnowłosy ściągnął go z ramion i rzucił na podłogę, obok sterty moich rzeczy. Przez chwilę przypatrywałem się nagiej klatce piersiowej mężczyzny. Była blada, gładka oraz dobrze zbudowana. Podobała mi się. Przesunąłem niepewnie dłonią po jego umięśnionym brzuchu.
- Co ze spodniami?- ponaglił Rivaille. Serce podskoczyło mi do gardła, a policzki zarumieniły się jeszcze bardziej.
- Ma-Mam je zdjąć...?
- Mogę mieć je na sobie, jeśli...- sam się zdziwiłem, gdy palcami dotknąłem chłodnego metalu paska. Ciemnowłosy zamilkł i czekał na mój kolejny ruch. Przełknąłem ślinę oraz rozpiąłem mu rozporek, a następnie zsunąłem spodnie w dół. Kiedy się ich całkowicie pozbył staliśmy naprzeciwko siebie. W samej bieliźnie... Otworzyłem usta, aby się odezwać, ale w tym samym momencie Levi pociągnął mnie za nadgarstek i wylądowałem na łóżku. Po chwili mężczyzna pochylił się nade mną oraz wsunął kolano między moje nogi.
- Robiłeś "to" z nią?- rzekł całując moją szyję.
- C-Co... Nie! Jedynie się całowaliśmy... T-Tylko dwa razy-Ah!- próbowałem się wytłumaczyć, ale Rivaille zaczął pieścić moje sutki językiem. Z początku uważałem to za dziwne uczucie, ale z czasem stawało się coraz przyjemniejsze...
- Świetnie... Nie dość, że nieletni to na dodatek jeszcze dziewica...- mruknął pod nosem Levi i przeczesał kruczoczarne włosy dłonią.
- Nie jestem sadystą. Dzisiaj potraktuję cię łagodniej niż planowałem, ale od jutra nie prowadzę taryf ulgowych, jasne?- ostrzegł ściągając ze mnie bieliznę.
- Le-Levi-?!- zawołałem, gdy poczułem na sobie jego spragnione usta. Nie... Niemożliwe! Levi mnie-?!
- A-Ah...!- jęknąłem głośno i wbiłem palce w miękką pościel. Czułem na sobie każdy, najmniejszy ruch jego kuszących warg, zwinnego języka... nie potrafiłem myśleć. To przerosło moje wszystkie sny i fantazje.
- J-Ja... Już-!- ostrzegłem, ale ciemnowłosy nie zamierzał mnie puścić. Niedługo później doszedłem... w ustach Rivaille.
- Levi-san... Ja nie...- zacząłem, gdy mężczyzna odsunął się ode mnie i włożył dwa palce prawej dłoni do ust. Wytrzeszczyłem oczy w osłupieniu. Co on robi...?
- Odwróć się na brzuch i na czworaka.- rozkazał mój opiekun. Część białej substancji spływała z kącika jego ust i strużką kierowała się w stronę szyi. Nie mogłem oderwać wzroku...
- Eren.- wypowiedział twardo moje imię. Obudziłem się z transu i spojrzałem mu w oczy.
- Masz się mnie słuchać, jasne? Inaczej kończymy zabawę...- zagroził z błyskiem w oczach. Kiwnąłem i z zawstydzeniem wykonałem jego polecenie.
- Właśnie tak...- mruknął zadowolony i dotknął lepkimi palcami mojego wejścia.
- Levi! Co ty robisz?!- zapytałem naprawdę przestraszony.
- Jak to? Planujesz seks z innym facetem i nie znasz podstaw? Wstydź się, młody panie Jeager.- po krótkiej chwili poczułem jak mężczyzna wsadza we mnie swój środkowy palec. Krzyknąłem i odwróciłem twarz w kierunku ciemnowłosego.
- Levi... Proszę... To boli...!- w oczach wzbierały mi się łzy.
- Twoje ciało mówi mi co innego...- Rivaille wskazał na moją erekcję. To twoja wina, baka...- przygryzłem mocno dolną wargę, gdy dołączył drugi palec i zaczął mnie rozszerzać. Bolało. Mało powiedziane... Cholernie bolało! Levi stał się niedelikatny. Pomimo moich próśb i cichego łkania w poduszkę, robił ze mną co chciał. W pewnym momencie palce Leviego dosięgnęły mnie jeszcze głębiej i wtedy poczułem jak przez całe moje ciało przeszła nieznana mi dotąd iskra.
- Tutaj...?- mruknął ciemnowłosy oraz dotknął mnie "tam" ponownie. Z czasem zacząłem dyszeć i nabijać się na jego palce jak oszalały. Pragnąłem go. Było mi tak dobrze... Zdążyłem zapomnieć o doskwierającym bólu i oddałem się przyjemności. Dopóki Rivaille nie wyjął ze mnie swoich palców. Nagle poczułem się pusty, ale też wolny. Jęknąłem z ulgą i rozluźniłem napięte mięśnie. Wtedy kątem oka zauważyłem, że mężczyzna zsuwa z siebie bieliznę. Następnie moim oczom ukazała się jego stojąca męskość. Zaschło mi w gardle, a nogi lekko zadrżały. Co masz zamiar zrobić? Chyba nie myślisz...?!
- Levi-san! Poczekaj-! Poczekaj moment!- zawołałem i usiadłem przodem do opiekuna.
- O co znowu chodzi?- warknął spoglądając na moje nagie ciało.
- J-Ja nie jestem pewien czy to dobry pomysł... Może jakbyśmy-?- czarnowłosy zamknął mi usta swoimi i położył z powrotem na łóżku.
- Nie przestanę, Eren. Nie dzisiaj...- wyszeptał do mojego ucha. Levi odsunął się ode mnie. Uchyliłem powieki. Właśnie wtedy usłyszałem głośny grzmot za oknem. Na chwilę pokój zrobił się strasznie jasny. Gdy ponownie spojrzałem w kobaltowe tęczówki... Nie potrafiłem mu się oprzeć.
- Levi...- jęknąłem, gdy znalazł się pomiędzy moimi nogami.
- Rozluźnij się i nie powstrzymuj...- poinstruował, a następnie powoli we mnie wszedł. Kolejne łzy spłynęły po moich policzkach. Objąłem go za szyję i wbiłem palce głęboko w jego łopatki. Bliskość ciała ciemnowłosego, pomagała mi znieść ból, gdy on nie przestawał i poruszał się we mnie coraz szybciej...

Jesteś jak burza...
Niespodziewany.
Nieokiełznany.
Znienawidzony.
Bez ciebie... nie byłoby niczego.
Nie miałbym co jeść,

co pić i czego wiecznie...

Pragnąć.

Po pewnym czasie Rivaille doszedł we mnie, a ja, już po raz kolejny tego wieczora, niedługo po nim. Słyszałem obijające się o szyby krople, nasze ciężkie oddechy i nierównomierne bicia serc. Stworzyły idealną symfonię do mojego snu...



*****

Witajcie~! ^^


No więc... Były seksy!! *q* Mam nadzieję, że "te sceny" nie był zbyt... no nie wiem... xd Wiecie, zawsze się stresuję pisząc sceny hot... *//.//* To takie... Hazukashi! >.< *zakopuje się pod kołdrę i przytula Akashiego-sama do siebie*
Co do rozdziału, przyznaję, że ogólnie jest on chyba na razie moim ulubionym z całej serii ;) ^^

UWAGA!! Eren z Lost'a oficjalnie nie jest już dziewicą! :O Rozumiecie to?! :D Do mnie to jeszcze nie dociera... Ale to przecież nie wszystko, na co stać Levisia, oj nie! ^^ Został przecież jeszcze calutki tydzień, prawda?

PS. Ostatnio wzięło mi się na wspominki... Wiecie, że właśnie rok temu wymyśliłam to opowiadanko? Rocznica Lost'a!! Świętujmy tym zbliżeniem Ereri! ^^


Joleen :*