Story Three

My Summer Vacation by Akashi Seijūrō

- Witacie Daiki, Ryouta, Shitarou i Tetsuya. Miło was wszystkich widzieć. Znowu się spotykamy... choć warunki są raczej nietypowe.- powiedziałem spoglądając na swoich towarzyszy.
- Nie wierzę! Dlaczego tu jesteś? Niedoszły-supermodel-Kise, to jeszcze jakoś ujdzie mojej uwadze, ale "Wielki Akashi"?- mruknął chłopak.
- Aominecchi! Co to oznacza?! Przecież ja jestem modelem! Oy...! Senpai~! Oni mnie ignorują!- poskarżył się blondyn.
- Pochlebiasz mi, Daiki. Jeden z moich towarzyszy zaprosił mnie razem z drużyną na weekend.- wyjaśniłem. Ciemnoniebieskie oczy zmierzyły mnie od stóp do głów.
- W każdym razie może powiesz mi...- zaczął z zadziornym uśmiechem.
- Po co tu przyjechałaś, co?!- nagle usłyszałem wysoki, kobiecy ton niedaleko nas.
- Och, nie unoś się tak, Riko-san! To nie moja wina, że twoje piersi wyglądają jak dwie, zgniecione piłeczki od ping-ponga.- zachichotała Momoi. Obok różowowłosej w skąpym bikini stała gotująca się ze złości brunetka w jednoczęściowym, czarnym stroju z wyciętymi plecami.
- Poza tym, co to za strój? Gdzie twoje bikini?- zapytała Satsuki przyglądając jej się dokładnie z każdej strony.
- Nie będę paradować przed moją drużyną prawie naga! Nie jestem taka jak ty!- odwarknęła z zawstydzeniem szatynka.
- Może i masz rację... ale widać, że twojemu chłopakowi odpowiada to o wiele bardziej. Prawda, Hyuuga-san?- puściła oko do czarnowłosego w okularach.
- Hyuuga-kun! Na co tak się gapisz, co?!- wydarła się na niego Riko.
- To nie moja wina! Gdzie nie spojrzę tam...
- Arbuzy! Kasamatsu-senpai! Jak zamierzasz je pokroić? Na pół, a potem na ćwiartki, czy...?- nagle Kise dostał łokciem w bok.
- Nic nie dostaniesz, ty gnido! Obiecałeś, że pomożesz mi je zanieść, a przy pierwszej lepszej okazji flirtowałeś sobie w najlepsze!- zawołał zirytowany chłopak.
- T-To nie tak! Tamte dziewczyny się zgubiły i...
- Dlatego robiłeś sobie z nimi fotki? Hah! Mnie nie oszukasz!- skrzyżował ręce na piersi Yukio.
- Bo to tylko na Insta...- mruknął pod nosem Ryouta.
- Ani mi się waż wymieniać te wszystkie portale, na których masz konta i fanpage'e! Uderzę cię... W twoją najdroższą buźkę!- zagroził Kasamatsu z morderczym wzrokiem.
- Takao! Przynieś mi coś do picia!- rozkazał Midorima zakładając swoje przyciemnione szkła do okularów.
- Heeh? Czemu mam robić za twojego sługusa?- zapytał ciemnowłosy.
- Bo to wszystko twoja wina! Gdybym miał swój szczęśliwy przedmiot...!
- Hai, hai... Lepiej już pójdę, bo nie wytrzymam tego marudzenia...- Kazunari zwrócił się w stronę kurortu, a pod nosem nucił swoją ulubioną piosenkę o nazwie "Lantana".
- Nee, Kagami. Muszę w się w końcu dowiedzieć... Jesteście z Tetsu parą?- zapytał Aomine. Nagle na całej plaży zrobiło się tak cicho, jak przed kulminacyjną sceną w najlepszym horrorze. Wszyscy plażowicze z wyczekiwaniem spoglądali w ich stronę. Czerwonowłosy przełknął głośno ślinę, a po skroni zaczęła mu spływać kropelka potu.
- Hahaha! No co ty?! Słońce naprawdę ci szkodzi, AHOmine! Jesteśmy tylko bliskimi przyjaciółmi! C-Co nie, Ku-Kuroko?- odparł histerycznym śmiechem, po czym zerknął na niebieskookiego.
- To prawda.- odpowiedział Tetsuya. Lecz w jego głosie wyczułem pewne napięcie...
- Haha! No i co? Łyso ci teraz?- zwrócił się do Daikiego Taiga.
- Skoro Tetsu tak twierdzi...- mruknął w odpowiedzi i upił łyk wody z plastikowej butelki.
- Mam świetny pomysł! Urządzimy konkurs! Ja kontra Riko-san. Temat przewodni- "która jest prawdziwą królową plaży?"- wymyśliła w pewnym momencie Momoi.
- Ja też chcę wziąć udział...!- zawołał do nich Kise.
- Nie tym razem, Ki-chan! To pojedynek między mną a panią płaską!- odparła różowowłosa z zacięciem.
- Pła-Pła-! Ja ci pokażę!!- wrzasnęła wkurzona brunetka.
- Riko... Może lepiej...- podszedł do niej kapitan Seirin.
- Przyjmuję wyzwanie!- zgodziła się trenerka.
- Wspaniale! W jury zasiądą: Hyuuga-san, Tetsu-kun i... Iduki-san!- postanowiła dziewczyna spoglądając na młodych mężczyzn.
- E-Etto... Mam na imię Izuki. Izuki Shun...- próbował się przebić ciemnowłosy o srebrnych oczach.
- Heeh? Dlaczego wybrałaś tylko chłopaków z  mojej drużyny?!- zawołała szatynka.
- Ponieważ gdybym wybrała Dai-chana, to wiadomo, że zagłosowałby na mnie z oczywistych powodów...
- Zabrałaby mi moje świerszczyki z Mai-chan...- wyjaśnił Aomine.
- Ki-chan jest zbyt zapatrzony w siebie. W końcu zacząłby z nami rywalizować, więc z konkursu byłyby nici, bo te napalone dziewczyny zwane "fankami" rzuciłyby się do głosowania na niego, a potem na nas...
- Przejrzała mnie... Jesteś taka podstępna, Momoicchi.- westchnął Kise z uśmiechem.
- Mukkun byłby zbyt zajęty wpychaniem do ust swoich słodyczy i nikt nie zrozumiałby, jego pomruków. Midorin jest zbyt poirytowany i dodatkowo nie ma swojego przedmiotu, a co do Akashiego, to... wolę nie psuć mu urlopu ani humoru, bo gdybym spróbowała... Dziwne. Nagle przeszły mnie zimne dreszcze... Nieważne. Natomiast Tetsu-kun nadaje się ideal-!
- Ja rezygnuję!- zgłosił się błękitnooki.
- Co?! Tetsu-kun!- zawołała zdesperowana Momoi.
- Ale wiem kto nada się na moje miejsce... Mitobe-senpai! Tutaj! Tutaj!- Kuroko wezwał do siebie cichego czarnowłosego w czerwonych kąpielówkach.
- W takim razie za karę potem smarujesz mnie olejkiem!- puściła do niego oko.
- Pewnie.- zgodził się Tetsuya i zwrócił w stronę dwóch "świateł".
- Zgo-Zgodził się!!- Satsuki prawie zemdlała z radości.
- W takim razie zapraszam do specjalnych miejsc dla jury!- dziewczyna wskazała na trzy wysokie, białe krzesełka.
- Będą trzy konkurencje. "Idealne ciało"- zaprezentujemy się na wybiegu z ręczników. "Słodsza niż cukier"- odegramy rolę słodkiej i niewinnej, chłopacy za tym szaleją~! Na końcu pokarzemy swój...
- Biust! Tego właśnie ci trzeba, Kise!- warknął Daiki obmacując nagą klatkę blondyna.
- Aominecchi! Przestań!- wołał chłopak próbując go odtrącić.
- Muro-chin... Kupiłem dla nas lody. Okazało się, że tutaj nie ma automatu ze słodyczami...- mruknął niezadowolony fioletowowłosy.
- Ah! Atsushi! Zobacz kto jeszcze jest na plaży!- powiedział do niego Himuro.
- Akashi...- opadła mu z wrażenia szczęka oraz... waniliowa gałka prosto na piasek.
- Witaj, Atsushi.- odezwałem się do znajomego chłopaka.
- To naprawdę niezwykłe. Wszyscy członkowie Pokolenia Cudów znajdują się na tej samej plaży i to w tym samym czasie.- rzekł czarnowłosy ze zdumieniem.
- To przeznaczenie!- dodał kolejny raz tego dnia Aomine, wciąż siłując się z blondynem.
- Wygrałam!- zawołała uradowana Momoi.
- Tsk... Może i ci się udało, ale jeszcze zostały dwie rundy!- syknęła Riko.
- W takim razie zaczynamy!- różowowłosa podeszła do okularnika i wzięła go za rękę.
- Hyuuga-san! Jest taki straszy upał, próbowałam się posmarować, ale jest jedno miejsce do którego nie potrafię sięgnąć...- zatrzepotała długimi, sztucznymi rzęsami.
- G-Gdzie...?- wydukał o suchym gardle ciemnowłosy.
- Tutaj...- wskazała na swoje...
- Arbuzy! Kasamatsu-senpai! Gdzie one są?!- zawołał w pewnej chwili Ryouta.
- Zniknęły! Ktoś musiał je ukraść!- zauważył ktoś z drużyny Seirin.
- KISE!! Mówiłem ci żebyś ich pilnował, czy nie?!- wydarł się Yukio.
- A-Ale senpai...! Aominecchi na mnie naskoczył i...!- próbował się wytłumaczyć blondyn. W tym czasie Daiki rozpłynął się w powietrzu... a tak naprawdę, to schował się za Tetsuyę.
- Nie obchodzi mnie to! Sam się prosiłeś...!- chłopak szedł w jego kierunku poprawiając swoje podkolanówki.
- Nie!! Senpai!!- Kise zerwał się do biegu.
- Wracaj tu, ty pieprzony ex-modelu!!- krzyknął za nim i zaczął ścigać Ryoutę.
- R-Riko?!- usłyszałem głos kapitana Seirin.
- Hyuuga, ty gnojku... jak możesz... Jak możesz tak pogrywać z moimi uczuciami?! Dlaczego choć raz nie spojrzysz tak na mnie jak na nią?!- zawołała ocierając kryształowe łzy spływające po zaróżowionych policzkach. Całe jury zamarło i podniosło tabliczki z dziesiątkami.
- C-Co?! Niemożliwe!- pisnęła Momoi.
- Hehe... Przyzwyczajaj się, plastikowa wywłoko!- roześmiała się szatańsko brunetka.
- Nie przegram z panią płaską! Po moim trupie!- warczała różowooka.
- Proszę bardzo, Shin-chan. Twoje ulubione.- czarnowłosy podał Midorimie puszkę zupy fasolowej.
- Dziękuję i... wybacz. Trochę zbyt ostro cię potraktowałem.- przeprosił Shintarou poprawiając swoje okulary.
- Nic się nie stało... Za dobrze cię znam. Poza tym... to chyba pierwszy raz kiedy mnie przeprosiłeś! Jestem wzruszony!- złapał się za lewą pierś, a drugą rękę oparł o czoło.
- Stul dziób, Takao...- mruknął otwierając puszkę.
- Jak to remis?! Co to ma znaczyć, Mitobe-senpai?!- zawołała poirytowana Momoi waląc dłońmi o biały stolik tuż przed małomównym czarnowłosym.
- Etto... Z Mitobe dosyć ciężko się dogadać, więc może...- odezwał się nieśmiało Koganei.
- To nie twoja sprawa, Kitty Face! Tu chodzi o moje zwycięstwo!!- warknęła z żywymi płomieniami w oczach.

- No więc? Dlaczego nie wygrałam? Brakuje mi czegoś? Mój talent nie był zbyt dobry? Kto umie zrobić supełek na łodyżce od wiśni językiem?! No kto?!- wołała nastawiając przed nim swoje...
- Arbuzy! Odkupię ci je i zmiksuję na shake! Tylko proszę, Kasamatsu-senpai...! Oszczędź! Oszczędź!- błagał na kolanach Kise, a niższy chłopak pociągnął go boleśnie za złotą grzywkę.
 - Mam gdzieś te arbuzy! Nie słuchasz się swojego senpai'a!!- warczał obkładając modela.
- Minna! Co powiecie na siatkówkę?!- nagle z tego całego rozgardiaszu przebił się głos Kotarou.
- Kotarou?! Co ty wyprawiasz?!- zapytał Reo podnosząc się z leżaka.
- Niedaleko znajdują się dwa korty do siatki plażowej. Więc pomyślałem, że możemy zrobić zawody i podzielić się na drużyny, a następnie ogłosić finał dwóch najlepszych drużyn.- wymyślił blondyn bawiąc się białą piłką, którą trzymał w dłoniach.
- Zawody?- zmarszczył podwójne brwi Kagami.
- Finały?- w oczach Aomine zabłysły iskry.
- Idziemy!!- zawołali razem.
- Nee, nee! Chodźmy wszyscy! Aominecchi! Kurokocchi!- uśmiechnął się promiennie Kise.
- Trenerko... co o tym sądzisz?- zapytał Izuki szatynkę.
- Eh? Nie mam nic przeciwko...- odpowiedziała brązowooka.
- Już wiem! "Kto jest lepszą chirliderką?"- w tym na pewno cię pokonam!- postanowiła Momoi.
- Zobaczymy!- dziewczyny zaczęły mierzyć się morderczym wzrokiem.
- Prowadź, dzieciaku!- wszyscy zaczęli kierować się za uradowanym z powodu braku nudy Kotarou.
- Akashi-kun? Nie chcesz z nami zagrać?- podszedł do mnie Kuroko.
- Nie, dziękuję. Tutaj jest mi dobrze.- posłałem mu swój łagodny uśmiech.
- Jeżeli zmienisz zdanie...
- Kuroko! Chodź szybko! Musimy obmyślić taktykę żebyśmy byli razem w drużynie!- zawołał do niego Kagami.
- Już idę! W takim razie do zobaczenia, Akashi-kun.- pomachał do mnie i pobiegł do swojego kocha-, a raczej kolegi.
- S-Sei-chan...- usłyszałem cienki głosik czarnowłosego obok.
- Co się dzieje, Reo?- spojrzałem na drżącego zielonookiego.
- N-Nie obrazisz się, jeśli ja... Ja też...- wskazał niepewnie palcem wskazującym na odchodzących plażowiczów.
- Idź. Baw się dobrze i zabierz ze sobą Eikichi.- odparłem z delikatnym uśmiechem.
- Dziękuję, Sei-chan!- zawołał i poleciał za resztą, jak z procy.
- Kagami, ty idioto! Tu się nie kozłuje tylko odbija!!- usłyszałem warknięcie Daikiego w oddali.
- Eh?! Serio?! To to nie jest koszykówka?!- odrzekł zszokowany tym oczywistym faktem Taiga.
- Kurokocchi! Chcę być z tobą w drużynie!- zawołał Ryouta.
- Kise-kun... O wszystkim zadecydują losy.- odpowiedział ze spokojem Tetsuya. Po kilku minutach zostałem sam. W błogiej ciszy oddałem się lekturze.



*****

Ohayo Minna~!


Konkursy, arbuzy i kozłujący piłką od siatkówki Kagami... Czego jeszcze tutaj brakuje? XD
- Spokoju?- zgaduje Akashi
- Nieee...- odpowiadam.
- Więcej arbuzów?
- Nie, ukochany! RO-MAN-SU!!- wołam z radością.
- Ro-Romansu? Że niby ja i... Och. No tak.- uśmiecha się słodko.

Tak więc wyczekujcie następnej części, bo ktoś Wam bardzo znajomy się pojawi... ^^


Joleen :*