Story One

My Summer Vacation by Akashi Seijūrō

- Sei-chan chcesz trochę soku?- zapytał mnie Reo. Westchnąłem i wziąłem od niego słodki, czerwony napój w wysokiej szklance, ustrojony żółtą parasolką. Tafla jasnoniebieskiej wody obiła się o złoty piasek, a ptaki skrzeczały donośnie wzlatując ku słońcu. Co ja tutaj robię...?

*kilka dni wcześniej*

- Akashi, Akashi, Akashi!!- wołał do mnie znajomy blondyn na holu. Przystanąłem razem z czarnowłosym i odwróciłem się do młodego chłopaka w mundurku Rakuzan.

- Tak, Kotarou?- zapytałem, gdy dobiegł do nas.

- Dzisiaj rozpoczynają się wakacje! Macie jakieś plany?

- Ja wyjeżdżam za tydzień do mojej rodziny. Następnie wszyscy razem wybieramy się do Okinawy, a ty Sei-chan?- zwrócił się do mnie Reo.

- Będę pomagał ojcu w pracy, a potem pewnie udamy się gdzieś zagranicę...- powiedziałem nieco znudzony.

- Zagranicę?! Ekstra!- w oczach blondyna zabłyszczały iskierki.

- Coś jeszcze?- spytałem pragnąc wyjść ze szkolnego budynku.

- Tak! To znaczy... chciałbym spędzić z wami trochę czasu, wiecie... poznać się bliżej i w ogóle.- podrapał się po karku Kotarou.

- Co powiecie na weekend w moim rodzinnym kurorcie nad jeziorem? Mamy wolne miejsca!- zaproponował chłopak.

- Co ty na to, Sei-chan?- spojrzał na mnie Mibuchi. Westchnąłem oraz próbowałem nie patrzeć w oczy szczeniaczka, które Kotarou opanował do perfekcji. Niestety musiałem zerknąć...

- Niech będzie, ale jedziemy całą grupą. Bez wyjątków.- postanowiłem. Przecież nie będę się tam męczył sam...

*obecnie*

- Chłopaki! Wchodźcie do wody! Jest super ciepła!- zawołał wesoło blondyn.

- Chyba żartujesz! Te promienie słoneczne aż się proszą o takie ciało jak moje!- powiedział z pysznością Reo nakładając kolejną warstwę olejków do opalania.

- A ty, Akashi?- posłałem zielonookiemu spojrzenie, po którym miał dreszcze. Następnie sam zaczął chlapać się w wodzie. Westchnąłem i zdjąłem swoją białą koszulkę z ramion. Nagle usłyszałem głośny pisk. Niedaleko naszego miejsca stało grono dziewczyn, które prawie śliniły się na mój widok. Po chwili jednak stwierdziłem, iż słowo "prawie" było zbędne... Zerknąłem na ciemnowłosego, który również wpatrywał się we mnie z podziwem.

- S-Sei-chan... Twoje ciało... jest doskonałe!- zawołał udając omdlenie.

- Dziękuję, Reo.- wyjąłem okulary przeciwsłoneczne z kieszeni i założyłem je na nos. Wylegiwaliśmy się razem na leżakach przy wodzie, Kotarou pływał w jeziorze, a Eikichi obejmował bufet w kurorcie. Mayuzumi nie przyjechał, choć kazałem mu to zrobić. Hańba. Niech ja tylko wrócę z tej pipidówy...- na moich ustach pojawił się szatański uśmiech, który wystraszył moje fanki.

- Idealna pogoda... Słońce piecze... Tylko ci ludzie...- mruknął chłopak obok mnie.

- Zgadzam się, ale Kotarou nie dał się namówić na inne miejsce. Co jest tu takiego specjalnego? Obskurna plaża? Niesprawdzona woda? Dobry kurort?- zastanawiałem się na głos.

- Jesteś jakiś nie w sosie...- zauważył Mibuchi.

- Czyżby... Wciąż nie możesz pogodzić się z Winter Cup?!- zgadł ciemnowłosy. Posłałem mu zabójcze spojrzenie. Nawet przez cienkie, ciemne szkła okularów mógł wyczuć moje mordercze fale.

- Nie przypominaj mi o tym, dobrze ci radzę.- syknąłem przez zaciśnięte zęby.

- T-Tak jest!!- zasalutował. Kolejne westchnienie uciekło z moich ust. Z nudów, zacząłem obserwować plażowiczów. Dwie parki z dziećmi, grupa piszczących nastolatek, stary rybak siedzący na drewnianym pomoście... Spojrzałem na Kotarou, który zaczął pomagać dwóm dziewczynkom w budowaniu zamku z piasku. Znalazł w końcu towarzystwo godne swojego intelektu.- na moich ustach pojawił się ironiczny uśmiech. W pewnej chwili wyciągnąłem rękę do mojej torby, aby sięgnąć z niej telefon.

- Ani mi się waż!- warknął Reo. Wzdrygnąłem się i spojrzałem na towarzysza obok.

- Nie będziesz zajmował się pracą, to miał być odpoczynek!

- Wiem o tym, chciałem zadzwonić do Chihiro...- zacząłem tłumaczyć.

- Przecież i tak nie odbierze! Dobrze o tym wiesz!- skarcił mnie.

- Tsk...- odłożyłem rękę na poręcz siedzenia. Reo uśmiechnął się triumfalnie oraz przymknął oczy nastawiając się w stronę słońca. W tym czasie zabrałem się za powieść, którą znalazłem w biblioteczce ojca. Posiadał on wiele ciekawych tomików z opowieściami o starożytnej Japonii. Interesowały mnie zwłaszcza tamtejsze zwyczaje cesarzy i władców. Dodatkowo w niektórych książkach były opisy taktyk oraz walk. Bardzo pouczające... Udało mi się zapomnieć o panującym na około mnie chaosie... Do czasu.

- Jest! Patrzcie chłopaki! Jeziorooo!!- usłyszałem znajomy, wkurzający głos.

- Ale pięknie! Spójrzcie na niebo! Bezchmurne!- zauważył ktoś.

- To jest to! Zimna woda... lepsza od loda!- zmarszczyłem brwi martwiąc się, czy na pewno słuch mnie nie zawodził.

- Izuki, zamknij się.- warknęła kolejna osoba.

- Sei-chan...!- zawołał do mnie piskliwym głosem Reo. Powoli odwróciłem głowę. Moim oczom ukazała się grupa młodych ludzi w letnich ubraniach.

- Łaaa! To przecież Seirin!!- zawołał uradowany blondyn. Następnie wstał z klęczek oraz zostawił zasmucone brakiem jego obecności dziewczynki.

- To jakiś żart...- syknąłem poprawiając okulary na nosie.

- Hej, czy to nie Hayama Kotarou? Ten dryblujący w drużynie Rakuzan?! Heeeh?! Patrzcie! Akashi!!- zaczęli wołać. Mają mnie...

- Co robimy, Sei-chan?- zapytał mnie czarnowłosy.

- Idziemy się przywitać, oczywiście.- powiedziałem zakładając swoją maskę sympatycznego, ułożonego licealisty. Stanąłem z dwójką moich kolegów przed zdębiałymi członkami drużyny Seirin. Zmierzyłem ich wzrokiem. Byli to wszyscy zawodnicy razem z rezerwowymi oraz ich trenerką- Aidą Riko. Od razu w oczy rzuciła mi się dwójka chłopaków zawsze trzymających się razem. Niebieskowłosy w biało-niebieskiej bluzce w paski oraz białych szortach- Kuroko Tetsuya i wysoki, umięśniony (godny pożałowania) czarnowłosy, udający czerwonowłosego- Kagami Taiga ubrany w czarną bokserkę i krótkie, szare spodenki.

- Witaj, Tetsuya oraz drużyno Seirin.- przywitałem ich ze sztucznym uśmiechem.

- Akashi-kun... Co robisz w takim miejscu, jak to?- spytał mnie podejrzliwie Kuroko.

- Jeden z moich kolegów nalegał, abyśmy tutaj przyjechali. Nie mogłem odmówić, a wy?- wyjaśniłem zwięźle wpatrując się w błękitnookiego.

- Przyjechaliśmy tutaj na weekend. Chcemy odpocząć i naładować baterie przed kolejnym semestrem.

- Rozumiem. Nie zamierzam psuć wam pobytu... Bawcie się dobrze.- posłałem chłopakowi swój łagodny uśmiech i zwróciłem się ku swojemu królewskiemu leżakowi.

- Dobrze się spisałeś, Sei-chan.- pochwalił mnie Reo, po czym puścił do mnie perskie oko.

- Wiem, dziękuję. A teraz udajmy, że ich tutaj nie ma, zgoda?- rzekłem zakładając moje okulary z powrotem na nos.

- Hah! Nigdy bym nie pomyślał, że spotkamy tutaj tego drania! Ciekawe, czy dał radę się otrząsnąć po wielkiej przegranej...!- usłyszałem pyskaty ton tego pieprzonego gnojka.

- Kagami-kun... Wystarczy tych komentarzy.- skarcił go Kuroko.

- Tylko mówię jak jest. Lepiej chodźmy popływać!- zawołał do swojego towarzysza. Jak ten typ mnie wkurza...- pomyślałem zaciskając tak mocno palce na poręczach mebla, że aż zbielały mi kłykcie.

- S-Sei-chan?! Przerażasz mnie!- usłyszałem zaniepokojony głos ciemnowłosego.

- Sprawię, że będą błagać o litość...- przyrzekłem z niebezpiecznym błyskiem w dwukolorowych tęczówkach.

*****

Aloha~! ^^

Dziś zabieram Was na wspólną wycieczkę do mojego osobistego raju razem z Akashim-sama! Będzie gorąco! :D (chodzi mi o upał oczywiście...)

Głównym narratorem opowieści jest sam Akashi-sama! ^^ Zgodził się zrelacjonować swój ciekawy pobyt.

Coś mi również szepnął, że to właśnie tam spotkał pewną osóbkę, dla której stracił głowę... Wiecie kogo ma na myśli? ^^ Bo ja się już domyśliłam... ;D

Póki pamiętam, parę ważnych informacji! Planuję wstawiać wakacyjny post Akashiego co weekend (tak z okazji wakacji ^^), a Lost (jeżeli wena mnie nie opuści) będzie pojawiał się coraz częściej! ^^ W przyszłości muszę jeszcze zająć się opowiadaniami na konkurs i jeżeli starczy mi czasu, to napiszę jakiś one-shot...

No cóż... Jak Wam się podoba wakacyjna seria? ^^

Joleen :*